فاصله هر دو صفحه دلخواه در وب: حداکثر ۱۹ کلیک!

هیچ کس مطمئن نیست که در حال حاضر، جند صفحه روی اینترنت وجود دارد، با این همه می‌شود تخمین زد که ۱۴ میلیارد صفحه روی اینترنت وجود داشته باشند.

به تازگی یک فیزیکدان مجارستانی به نام «آلبرت لازلو باراباسی»، چیز جالبی کشف کرده است، حین وب‌گردی شما می‌توانید در حداکثر ۱۹ کلیک از هر صفحه وب دلخواه به صفحه دیگر برسید.

در این نقشه، خطوط سرخ، نمایانگر لینک‌های بین صفحات اینترنتی آسیا هستند، خطوط سبز لینک‌ها خاورمیانه و اروپا و آفریقا را نشان می‌دهند، رنگ‌های آبی و زرد و سفید هم به ترتیب لینک بین صفحات آمریکای شمالی، آمریکای لاتین و آی‌پی‌ها با موقعیت نامعلوم را نشان می‌دهند. این نقشه البته قدیمی است و لیون در حال کار روی نسخه تازه این نقشه است.

نتایج تحقیق او دیروز در نشریه Philosophical Transactions of the Royal Society منتشر شده است،‌ در این پژوهش، او یک مدل شبیه‌سازی شده وب را برای فهم بهتر ساختار آن ایجاد کرد. او کشف کرد که یک تریلیون سند وب متشکل از ۱۴ میلیارد صفحه و تعداد زیادی فایل تصویری و ویدئوی در اینترنت قرار دارند.

بیشتر اینها با لینک‌های کمی با هم در ارتباط هستند. اما در مقابل سایت‌ها و صفحاتی مثل موتورهای جستجو یا گردآورندگان و نمایه‌کننده‌های سایت‌های اینترنتی هم هستند، این دسته از سایت‌ها با لینک‌هایشان باعث برقراری ارتباط بین تعداد زیادی از سایت‌ها و صفحات می‌شوند. ما این سایت‌ها را می‌توانیم در حکم nodeها یا نقاط ارتباط بدانیم.

نتیجه این تعاملات و لینک‌ها این است که برخلاف انتظار ما، دو صفحه اینترنت که در نگاه اول اصلا هیچ ربطی به هم ندارند، حداکثر با ۱۹ کلیک به هم مرتبط می‌شوند. مثلا ممکن یک وبلاگ گمنام فارسی با وبلاگ یک ریاضی‌دان غیرمشهور اروپای شرقی با چندکلیک مرتبط شود!

در واقع این طبیعت ما انسانهاست که باعث چنین مسئله‌ای می‌شود، اما همانگونه که دنیای خود را در عصر ارتباطات به یک دهکده جهانی تبدیلی کرده‌ایم، با ساختن گروه‌ها و جوامع در دنیای مجازی هم به رفتار مشابهی دست زده‌ایم و از وب هم یک دنیای کوچک ساخته‌ایم.

ارتباط صفحات وب با هم به صورت تصادفی نیست، بلکه به صورت سلسله مراتبی است که وب را تبدیل به نواحی و کشورها و قاره‌های مجازی می‌کند.

این مطلب به ما نشان می‌دهد که علیرغم توسعه روزافزون اینترنت، این پیوستگی و ارتباط همچنان حاکم خواهد بود.

اگر می‌خواهید تصوری عینی از شبکه بزرگ درهم بافته اینترنت داشته باشید، باید به سال ۲۰۰۳ بازگردیم، زمانی که «برت لیون» پروژه‌‌ای به نام Opte را آغاز کرد که به یاری آن وب به صورت یک تصویر نمایانده شد.