طریقه باربی شدن دخترایرانی

«ممنون، میل ندارم. برنج کم می‌خورم. میلی به گوشت قرمز ندارم. شب‌ها شام نمی‌خورم. به جای پروتئین، سالاد می‌خورم و…» شنیدن این جملات از زبان دختران و زنان ایرانی در سال‌های اخیر به رواج بی‌اشتهایی‌های عصبی و دامن زدن به توهم چاقی میان آن‌ها کمک کرده است. موضوعی که بیش از هر چیز، شاید ریشه در باورها و خرده فرهنگ‌های غلط جامعه داشته باشد و جامعه زنان ایرانی را درگیر مشکلاتی اساسی در زندگی کند.

توکلی، سن معمول برای آغاز ابتلا به بی‌اشتهایی روانی را به طور معمول در دوران نوجوانی و اوایل جوانی ذکر و اشاره می‌کند که اغلب بیماران مبتلا به این اختلال را زنان تشکیل می‌دهند. به گفته وی بسیاری از این افراد به بیماری خود آگاهی ندارند و همین موضوع باعث می‌شود که‌گاه تا مدت‌های طولانی برای درمان مراجعه نکنند. با این ترتیب، بسیاری از این افراد ممکن است زمانی به متخصصان سلامت روان مراجعه کنند که بر اثر مزمن شدن اختلال‌، درگیر علایم شدید روحی و جسمی‌ناشی از کاهش وزن و به هم خوردن تعادل شیمیایی و آنزیمی‌و هورمونی بدن شده باشند.

این روانپزشک در رابطه با عوامل موثر در بروز این اختلال تاکید می‌کند که در بروز این بیماری نیز مانند اغلب بیماری‌ها و اختلالات روانپزشکی، عوامل متعدد و پیچیده‌ای از جمله عوامل زیست‌شناختی، روانی و اجتماعی سهم دارند. بنابراین، نمی‌توان یک عامل خاص را با قطعیت به عنوان علت این اختلال ذکر کرد.

« خدیجه رحمانی»، استاد تغذیه دانشگاه شهید بهشتی نیز از سوء تغذیه شدید در پی کاهش وزن بی‌اندازه و عواقب جبران ناپذیر آن می‌گوید.

می‌پرسم به راستی روزی برای کاهش وزن حاضر است دست به چنین کاری بزند؟ باور آنچه می‌شنوم آسان نیست.

توکلی از روان درمانی به عنوان درمان اصلی این بیماری نام می‌برد که طی آن به فرد برای پذیرش بیماری‌اش کمک می‌شود، سپس با مشارکت بیمار، خطاهای‌شناختی مرتبط با تصویر تحریف شده بدن و رفتارهای خاص مربوط به بلع یا دفع غذا اصلاح می‌شود.